സൂരജ്

ശാന്തതയിൽഒരുനിമിഷമിരിക്കുമ്പോൾ
വിസ്മയമെന്നെ പുണരുന്നു
നിത്യതയിലാഴ്ന്നുപോയൊരാ ശബ്ദം
കാതുകളിൽ വന്നു മുഴങ്ങുന്നപോലെ
എവിടെയായിരുന്നു നീയിത്രനാൾ
എന്നൊരു ചോദ്യവും
അർത്ഥംവച്ചുള്ള ചെറുപുഞ്ചിരിയുമായി
നടന്നടുക്കുന്ന സൂരജ്
രക്ഷനല്കുവാനായി യജ്ഞജിച്ച ഞങ്ങളെ
അതിശയിപ്പിക്കുംവിധം എഴുന്നേറ്റുനടന്നവൻ
ആരുമറിയാതെ ആരും തുണയ്ക്കില്ലാതെ
സ്നേഹിതരറിയാതെ പടികടന്നു പോയി
വിസ്‌മൃതിയിലാഴുംവിധം
കാലങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു
സൂരജ് നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്കാരായിരുന്നു
താളുകൾ മറിക്കുമ്പോൾ കൊഴിയുന്നോരധ്യായം